translated by Erfan Mojib and Gary Gach
The foot
that brought me to You
now
in a bread line
plays with a pebble
*
Missing someone
is a mother
who leaves the front door ajar
*
I want to open a door
onto a sea & a night
I want to open a door
onto you
who are the sea & the night
*
As the seasons change
the plums
are replaced by persimmons
longing
by
longing
*
He told Adam
“Your fall is temporary
You’ll come back to me”
but Adam built a house
and called it home
*
I’d wanted to be the wind
in my beloved’s hair
but am only a breeze
amidst gnarly shrubs
*
Between me and you
I am a wall
Take me down
«علیرضا روشن از «کتاب نیست
پا
که مرا پیش یار میتوانست برد
اینک
در صف نان
با تکه ریگی بازیبازی میکند
*
دلتنگی
مادریست
که در را
پیش میگذارد
*
کاش دری بگشایم
به دریایی و شبی
کاش دری بگشایم
به روی تو
که دریایی و شبی
*
فصل عوض میشود
جای آلو را
خرمالو میگیرد
جای دلتنگی را
دلتنگی
*
آدم را گفت
هبوط ِ تو موقت است
به من باز میگردی
آدم اما
خانه ساخت
*
باد میخواستم باشم
در مویِ یار
بادم اینک
البهالی ِ خار
*
بین ما
من دیوارم
خرابم کن
Copyright © 2021 by Alireza Roshan, Erfan Mojib, and Gary Gach. Originally published in Poem-a-Day on December 3, 2021, by the Academy of American Poets.