translated by Erfan Mojib and Gary Gach

 

The foot
that brought me to You
now
in a bread line
plays with a pebble

*

Missing someone
is a mother
who leaves the front door ajar

*

I want to open a door
onto a sea & a night
I want to open a door
onto you
who are the sea & the night

*

As the seasons change
the plums
are replaced by persimmons
longing
by
longing

*

He told Adam
“Your fall is temporary
You’ll come back to me”
but Adam built a house
and called it home

*

I’d wanted to be the wind
in my beloved’s hair
but am only a breeze
amidst gnarly shrubs

*

Between me and you
I am a wall
Take me down

 


 

«علیرضا روشن از «کتاب نیست

 

پا

که مرا پیش یار میتوانست برد
اینک
در صف نان
با تکه ریگی بازیبازی میکند

*

دلتنگی
مادریست
که در را
پیش میگذارد

*

کاش دری بگشایم
به دریایی و شبی
کاش دری بگشایم
به روی تو
که دریایی و شبی

*

فصل عوض میشود
جای آلو را
خرمالو میگیرد
جای دلتنگی را
دلتنگی

*
آدم را گفت
هبوط ِ تو موقت است
به من باز میگردی
آدم اما
خانه ساخت

*

باد میخواستم باشم
در مویِ یار
بادم اینک
البهالی ِ خار

*

بین ما
من دیوارم
خرابم کن

Copyright © 2021 by Alireza Roshan, Erfan Mojib, and Gary Gach. Originally published in Poem-a-Day on December 3, 2021, by the Academy of American Poets.